یکی از مهمترین مسائلی که اسلام روی آن تاکید دارد مسئله انفاق است و شاید ذکر این آیات پشت سر آیات مربوط به معاد از این نظر باشد که یکی از مهمترین اسباب نجات در روز قیامت، انفاق و بخشش در راه خداست. آیه 261 سوره بقره که آغاز آیات انفاق است می فرماید : مَثَلُ الَّذینَ یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فی‏ کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ  ( مثل کسانیکه اموال خود را در راه خدا انفاق می کنند همانند بذری است که 7 خوشه برویاند و در هر خوشه یکصد دانه باشد که مجموعا از یک دانه 700 دانه برمی خیزد) برای رسیدن به مقام نیکوکاران واقعی شرایط زیادی است که یکی از آنها انفاق کردن از مالی است که مورد علاقه انسان است و اینگونه انفاق مقیاسی برای سنجش ایمان و شخصیت اوست. آیه 92 سوره آل عمران می فرماید: لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيْءٍ فَإِنَّ اللّهَ بِهِ عَلِيمٌ  (شما هرگز به حقیقت نیکی نمی رسید مگر از آنچه دوست می دارید در راه خدا انفاق کنید و هر چه انفاق کنید قطعا خدا از آن آگاه است)